Wetenschap over Earthfulness
Om te weten of en hoe Earthfulness werkt, werken we samen met wetenschappers van het Centre Connecting Humans and Nature van de Radboud Universiteit. Want wij vinden dat natuurverbinding de plek moet krijgen die het verdient: verbondenheid met de natuur is geen luxe, maar een fundamentele menselijke behoefte die ons welzijn voedt, onze gezondheid ondersteunt, ons herinnert aan wie we werkelijk zijn en aanspoort tot duurzaam gedrag.
Daarnaast volgen we de nieuwste inzichten op de voet. Op deze pagina houden we wetenschappelijke studies bij die relevant zijn voor het ontwikkelen van het vermogen van mensen om te verbinden met de natuur.
van Heel, B.F.; van den Born, R.J.G.; Aarts, N. A (2024)
Een recente studie van het Centre Connecting Humans and Nature aan de Radboud Universiteit toont aan op basis van een Eartfhulness Challenge dat dagelijkse, korte oefeningen in en met natuur kunnen helpen om je – ook in stedelijke omgeving - meer verbonden te voelen met natuur.
Richardson, M. (2025)
Dit onderzoek laat zien dat de menselijke verbondenheid met natuur sinds 1800 met ruim 60% is afgenomen, zichtbaar in het sterk verminderde gebruik van natuurwoorden in literatuur. Belangrijke oorzaken zijn verstedelijking, biodiversiteitsverlies en het feit dat kinderen minder in contact komen met natuur. Zonder ingrijpen zal deze “extinctie van ervaring” doorgaan. Oplossingen liggen in natuureducatie vanaf jonge leeftijd en een forse vergroening van steden.
Djernis, D.; Lundsgaard, C.; Ronn-Smidt, H.; Dahlgaard, J. (2023)
Dit Deense onderzoek laat zien dat een vijfdaags mindfulnessprogramma in een natuurlijke omgeving studenten met stress helpt hun zelfregulatie te versterken. Natuurgebaseerde mindfulnessinterventies kunnen op meerdere niveaus bijdragen aan welzijn en veerkracht.
Richardson & Sheffield (2017) hebben onderzocht dat deelnemers die elke dag, vijf dagen lang ‘three good things in nature’ opschrijven een verhoogde natuurverbondenheid hebben. Zij beargumenteren dat als je dat elke dag doet, het ook blijvend natuurverbondenheid kan versterken.
Een studie van Hammond (2020) kijkt naar de invloed van het bijvoeren van vogels op natuurverbondenheid. Interessant hieraan is ook dat in deze studie de voederbakken aan basisschoolkinderen (11/12 jaar) zijn meegegeven en dat het de bedoeling was het echt als gezinsactiviteit op te zetten. Opvallend is dat voor de ouders/volwassenen de natuurverbondenheid tijdens het experiment wel toenam, maar bij kinderen niet.
Mayer en collega’s (2008) hebben adhv drie studies met studenten gevonden dat 15 minuten wandelen in een natuurlijke omgeving of het kijken van filmpjes met een natuurlijke omgeving natuurverbondenheid verhoogt. Voor ‘echte natuur’ zijn de effecten sterker dan bij de virtuele natuur.
Het effect van blote voetenpaden zijn onderzocht door Rickard & White (2021), waar mensen tien minuten in een park en strand lopen, met of zonder schoenen. Zij concluderen dat na afloop zowel in een parkachtige tuin als op een strand mensen op blote voeten hogere natuurverbondenehid hebben dan mensen die het stuk met schoenen hebben gelopen.
Wereldwijd lijken mensen steeds verder af te staan van natuur. In een studie bekeken Cazalis, Loreau & Barragan-Jason trends in 'Experience of Nature'. Er lijkt bewijs dat mensen steeds minder verbonden zijn met natuur, met name in Noord Amerika, West Europa en Japan. Zij verwachtten die neerwaartse trend ook in andere landen.
